Een veel omvattend thema waarin we in twee weken tijd van het eigen lichaam, via de familie en de buren naar de woonomgeving gaan...hard werken dus!
In de kring praten we over familie wanneer wordt je mama een oma of je papa een opa en wanneer is iemand een nichtje of een neefje. En hoeveel opa's en oma's heb je? En wonen ze ver weg of dichtbij?
En vooral dat laatste is interessant want dan kun je een beetje tegen elkaar opbieden:
'Mijn opa en oma wonen dichtbij. Ik ga daar lopend naar toe.'
'Oh, die van mij wonen best ver want ik moet altijd fietsen.'
'Nou, nou, mijn opa woont zo ver dat we met de auto moeten...'
'Mijn opa,' zegt D. 'Mijn opa woont helemaal in Rotterdam.....'
D. kijkt goed rond of daar nog iemand over heen kan, want hij bedoelt toch maar...Rotterdam....
S. zit naast me, trekt me aan mijn arm en zegt
'Ik heb een opa die woont heel dichtbij, die woont naast me....
maar mijn andere opa die woont in de hemel, en daar gaan we nooooit naar toe.'
De klas kijkt vol belangstelling en weet het....S. is de 'winnaar'.
En dan hebben we ook de gekke buren besproken...want waarom wilde Bram nu zo graag een hamersoepje maken? Want hamers zijn toch alleen om mee te 'hameren' of je kan er mee roeren maar om nou een hamersoepje te maken? Een geweldig boek van Ingrid en Dieter Schubert, leuk voor de groep maar ook leuk voor de juf, een echt voorlees- en kijkplezier!
Daarna moeten er nog spellen gespeeld worden onder het toeziende oog van hulp-juf Bob, is er gegymd in het speellokaal, gewerkt in de bouwhoek of huishoek, het geluidenspel op de computer gedaan en vergeet niet het werken aan het verfbord of tekenopdrachten van het oor. En het werken met de kralenplank was ook een hele kluif. S. heeft 3 speelwerklessen hard gewerkt aan de voeten en onderschat het niet: tellen, kralen uit de bak pakken en op de goede plek neerzetten en ook iedere keer weer bepalen bij welke rij hij was gebleven. Af en toe kwam hij me vragen of het goed ging, waar hij gebleven was of gewoon om bevestiging te krijgen dat hij het goed deed. Donderdag heeft S. de laatste hand aan de voeten gelegd en sprak hij de wijze woorden 'nu mag ik ziek worden juf, het is af.' en ja hoor...op vrijdag was hij ziek en kon hij niet genieten van zijn roem, alhoewel de foto op het prikbord hangt en hij samen met de voeten voor het nageslacht bewaard zijn gebleven.
En dan is het na deze drukke week toch vrijdagmiddag geworden en zit de hele klas uitgeput op de stoelen te wachten op hun papa of mama, klaar met school voor deze week en klaar om weer op te laden voor de week die gaat komen.
Al die mensen die denken dat het kleuterleven simpel is hebben het mis....het is hard werken!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten